Even Schiphol bellen!

Steeds komen er weer nieuwe herinneringen boven. Vaak met het gevoel dat er bij hoort en dat ik eerder in mijn leven heb overgeslagen. Vanmorgen werd ik lachend wakker, omdat Ton me in een droom vroeg “Caecilia; wil je even Schiphol bellen”? Ik zal je uitleggen wat daar zo leuk aan is. Naast mijn alledaagse reiservaringen en de stressvolle herinneringen rond Schiphol, heb ik ook een nog een heel andere relatie met dit vliegveld en dat heeft te maken met onze CD opnames.

Tijdens de Cd opnames in de Waalse kerk was een heel specifieke taak dat Mischa of ik soms voor Ton Schiphol moesten bellen. Afhankelijk van de drukte van het vliegverkeer en de windrichting vlogen er soms vliegtuigen laag over de kerk. Ton wilde dan dat ik de verkeersleider in de toren op Schiphol zou overtuigen om die vliegtuigen om te laten vliegen zolang hij met de opnames bezig was.

Omdat ik niet wilde liegen en ik graag Ton het gevoel gaf dat hij alles onder controle had, belde ik altijd als hij dat vroeg  en dan zei ik dus tegen de medewerkers van Schiphol; “Goedemiddag u spreekt met Caecilia van Stigt, zakelijk leider van Ton Koopman en het Amsterdam Baroque Orchestra & Choir. Wij hebben CD opnames in de Waalse kerk in het Centrum van Amsterdam en uw vliegtuigen vliegen op dit moment recht over ons heen, wat de opnames onmogelijk maakt. Deze musici komen speciaal vandaag hiervoor naar Nederland vanuit heel Europa.  Als de opname niet lukt door deze verstoring, kost ons dat tenminste € 25.000,- per dag extra om het een andere keer over te doen. Ton Koopman vraagt u daarom of u de vliegtuigen alstublieft wilt laten omvliegen”. Waarop er aan de ander kant van de lijn een vrolijk gelach klonk! Dan ging ik verder met; ”Als dat niet mogelijk is zou ik graag willen weten wat de verwachtingen zijn. Hoe lang maakt u vandaag nog gebruik van deze landingsbaan en wanneer wordt het rustiger ”. Ik kreeg dan meestal te horen dat de topdrukte over een uur voorbij zou zijn en dat na twee uur de wind zou draaien waardoor ze van landingsbaan zouden wisselen en uitwijken naar de Buitenveldertse baan.

 Na dit telefoontje zei ik dan tegen Ton: Hartelijke groet van verkeersleider Pietersen; Hij vindt het erg vervelend dat je last van hem hebt. Hij doet zijn uiterste best om je van dienst te zijn. Door de drukte en de windrichting kan hij niet direct aan je wensen voldoen, maar over een uur is het al stiller en over maximaal twee uur wordt deze baan niet meer gebruikt voor de rest van de dag. Het beste hou je vervroegd pauze en doe je daarna eerst de luid klinkende werken met tutti  orkest en veel trompetten. Over twee uur kun je dan weer aria’s opnemen”.

Ton was dan tevreden en er oprecht van overtuigd dat ze speciaal rekening met hem en zijn Bachcantates hielden, wat hij overigens ook weer heel normaal vond. Niets was toch belangrijker dan Bach?

Caecilia