zondag 7 oktober 2012




50 jaar,

Het gaat natuurlijk vanzelf maar toch voelt het als een enorme sprong om 50 te worden. In de afgelopen week nam ik de aanloop en gisteren was het dan zo ver!

Het feest begon al een beetje op vrijdagavond toen ik na mijn werk om vijf uur met alle boodschappen bij het Speeltheater in Edam aankwam. Elien, Inez en David ruimden hun decors en andere spullen allemaal op om ruimte te maken voor mijn feest. Na een gezamenlijke maaltijd waarbij ik vrienden werd met de kleine Mathilde terwijl zij de kapucijners van mijn bord viste, hebben we alles verder ingericht en klaargezet en de lampen goed gericht. Wat heerlijk om zo geholpen te worden.

De volgende dag waren we om 11 uur in Edam. Emile, Soscha en Sophie hielpen met de laatste voorbereidingen zoals de verzorging van de lunch en het koffie en thee zetten voor al de gasten. Ondertussen repeteerden de musici in de zaal. Petra (Petra Bos; www.to-enjoy.nl) zorgde voor de lekkere taartjes en Italiaanse hapjes en samen met Soscha en Sophie legt ze hier de laatste hand aan het opmaken van de taartjes.


Om half 2 ging het feest van start. Het was heel bijzonder om iedereen te zien; man, kinderen, ouders, broer, schoonzus, nichten en neven en oude en nieuwe vrienden: allemaal mensen die  veel voor me hebben betekend in de afgelopen 50 jaar. Zonder hen was het niet hetzelfde geweest.

Collegium Musicum Den Haag (www.cmdh.nl) speelde in de samenstelling van InĂªs d’Avena (blokfluit), Peter Tabori (barokhobo), Rebecca Rosen (barokcello) en Claudio Ribeiro (klavecimbel). Op het programma stonden werken van G.Ph.Telemann, J.C. Bach, J.S.Bach en J.J.Quantz. Op de foto is het nieuwe klavecimbel te zien. Als verjaardagscadeau vroeg ik mijn gasten een donatie voor hun klavecimbel dat nog niet helemaal is afbetaald. Dat leverde bijna 700,- op! Iedereen bedankt voor de bijdragen.

Na een hapje en een drankje zong Soscha speciaal voor mij de sterren van de hemel. Menigeen pinkte daarbij een traantje weg en er werd geroepen om een toegift waarop ze “Imagine” (John Lennon) zong. En dankzij haar vertolking konden we ons allemaal de wereldvrede voorstellen. Daarna kreeg ik ook nog een door haar gemaakte stamboom van ons gezin.










Hier bakt Petra mini-pizza's voor iedereen!

Al met al een fantastische dag met zoveel creativiteit en warmte om me heen. s ’Avonds  thuis kon ik eindelijk rustig alle kaarten lezen onder het genot van een glas wijn, en met uitzicht op alle bloemen.  Ik heb er van genoten om een feestje te organiseren precies zoals ik dat zelf fijn vind. En 50 worden viel reuze mee!

Caecilia

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.