Ode aan de Kerstengel,

Op de ochtend van 24 december sta ik onder de douche en door de deur en het geruis van het water heen hoor ik Soscha luidkeels zingen. Give me love, walking in the air, Halleluja en nog veel meer. Nu is dat niets bijzonders want ze zing iedere dag. Maar vandaag is een speciale dag want ze zal optreden tijdens het Kerstconcert bij ons in de straat, dus wat ik nu hoor is de generale repetitie. Er gaat toch niets boven live muziek  en met haar hebben wij tegenwoordig geen radio meer nodig. In de douche zing ik stiekem de 2^e stem mee.

Zelf zing ik ook graag, maar dat klink lang niet zo mooi en ik beperk het tot in de auto of onder de douche. Toch heeft ze het niet van een vreemde want haar opa zingt de sterren van de hemel, zo ook nog vorig week  in het koor van het Weinachtsoratorium in de Grote kerk in Edam waar ik heen ging om alvast in de kerststemming te komen.

Ik kan me nog goed herinneren dat toen ik haar leeftijd had mijn broer uit school kwam met de woorden ‘’ik hoorde je al op het Grootwesterbuiten zingen”, en dat was niet bedoelt als compliment. In die tijd zong ik altijd met mijn vrienden van de NJN (Nederlandse Jeugdbond van Natuurstudie). We hadden in ieder geval veel plezier en werden gered door Jaap die wel erg mooi zong en ons op de gitaar begeleide. Ik denk met veel plezier terug aan die avonden.

Op kerstavond treedt er een keur aan musici op; allemaal bewoners uit onze eigen straat. Ik geniet, want er is niets mooiers dan de mensen achter de muziek persoonlijk te kennen en mee te maken in het dagelijks leven. Soscha zingt prachtig, en menigeen pinkt een traantje weg. Ik niet; ik word alleen maar erg blij want ik zie dat zingen haar gelukkig maakt en ze straalt als de kerstengel. Na afloop drinken we glühwein met z’n allen en we genieten van elkaar.  

En nu is het al weer 4 januari. We hebben geluierd, gewandeld, gedanst en champagne gedronken. Een perfecte kerstvakantie, alleen het weer werkt niet mee. De tuin begint al uit te lopen en vanmorgen zat er een vlinder op mijn raam?! Ik heb al in geen weken mijn winterjas  aan. Het is echt veel te warm.

Vandaag is het over met het geluier en heb ik weer gewerkt. Ook de rest van het gezin is weer aan de slag gegaan. Alleen de kerstboom houdt vol en valt nog steeds niet uit. En dat is maar gelukkig ook want die moet nog tot Driekoningen blijven staan. 

 De kerststal staat er ook nog en de koningen zijn nog onderweg.  De herdertjes slapen in het veld en in de verte hoor ik de kerstengel zingen terwijl ze zichzelf begeleid op haar gitaar.

Caecilia